start > auteurs > Ann Jäderlund

Ann Jäderlund

Auteur

Ann Jäderlund sluit in haar poëzie veelvuldig aan bij andere teksten en kunstuitingen. Ze gebruikt flarden uit de Europese literatuur, zoals ‘vandaag ben je gestorven of het gisteren was’, een echo van de aanvangszin uit L´Etranger van Albert Camus. Haar poëzie steunt op psychologische en filosofische opvattingen (o.a. Freud en Hume) en ze wil trage Iraanse filmtaal in woorden vatten. Ze verwerkt poëtische beelden van religieuze geschriften als de Bijbel en de Veda’s, inspireert zich op beeldende kunst, speelt met verzen uit schlagers en drukt verbijstering uit bij krantenberichten. Met die intertekstuele aanpak schrijft ze zich in een brede culturele context in, maar toont ze zich ook een exponent van de Zweedse geëngageerde literatuur.
Haar poëtische methode bestaat uit het scheppen van chaos scheppen met wisselende vervreemdingstechnieken. Jäderlund verdraait oudere teksten, stapelt barokke beelden of onbegrijpelijke beweringen op elkaar, concretiseert op een naïeve manier abstracte verschijnselen, combineert verschillende semantische velden: ‘blikken poederen de hemel roze’. Ze schept neologismen en gebruikt een syntaxis die soms op de rand van het ongrammaticale balanceert. Het resultaat is ‘een vreemde combinatie van eenvoud en complexiteit’, aldus dichteres en critica Anna Hallberg.

Deze eenvoud en complexiteit komt tot stand in een steeds pessimistischer wordende visie op mens en maatschappij en met een sterk besef van dood en vergankelijkheid. De gedichten stellen vragen over goed en kwaad: ‘Waarom zijn we niet in het paradijs?’ en onderzoeken mogelijkheden om desperate situaties te veranderen: ‘Men kan/ van plaats verwisselen. Maar/ niemand die het doet. De/ atomen zelf kunnen wel/ van plaats verwisselen. En/ alles zelf.’ Maar ze hebben geen ander antwoord dan wanhoop, weggestopt achter wrange humor: ‘Wie onthoofd was kreeg kop/en ziel terug. En degenen die elkaars handen hadden afgehakt/ kregen ze terug. En de duivel die hen had verleid/ werd op een stok opgebrand. En wie niet ingeschreven was/ in het boek des levens werd nu voor altijd. Daarin ingeschreven.’ (bron: Poetry International - Lisette Keustermans)

Publicaties

Overzicht publicaties (met vertalingen):

Het overzicht van de originele publicaties is niet per se compleet. Ik streef om praktische redenen geen volledigheid na.

Vertalingen

Overzicht vertalingen:

Er zijn geen boektitels gevonden.


Wel zijn er publicaties in tijdschriften of bloemlezingen.

Vertalingen in tijdschriften en bloemlezingen (2)

  • Poetry International (2014) z.t. online

    uit Vad hjälper det en människa om hon häller rent vatten över sig i alla sina dagar: 'Oerbos met een rij figuren. De tent van de getuigenissen.'; 'Ik zie naar een blad en vestig mijn hoop'; 'Draai me eenvoudig. Het is niet omheind.'; 'Waarom zijn we niet in het paradijs'; 'Als het leven heengaat. Elk zwaar'
    45e Poetry International Festival Rotterdam

  • De enige diamant die ik heb (2003), pag. 76-85. z.t.

    Uit Vimpelstaden: Anagram voor blinden
    Uit som en gång varit äng: Met reine handen
    Uit Snart går jag i sommaren ut: Een amandelsteen kwam op de kamer van de jonkvrouw gegaan
    Uit Rundkyrka och sjukhuslängor vid vattnet himlen är förgylld av solens sista strålar: [In de blik om je liefde voor jezelf te verklaren]
    Uit mörker mörka mörkt kristaller: [Hier Jezus drink uit handpalm]
    Uit Kalender röd levande av is [Vingers van jasmijn naar hoofdeind toe]: Struiken gedachten; Achter de bank; Tranen in de keel
    Uit Blomman och människobenet: Echt engel


Colofon