Kerstin Ekman: Het Laatste Hout

Titel: Het Laatste Hout
Oorspronkelijke titel: Sista Rompan - Vargskinnet 2, 2002
Vertaald uit het Zweeds door: Bart Kraamer
Genre: roman
Uitgever: Bert Bakker, 2003
ISBN10: 9035125436

Flaptekst / Beschrijving

De Tweede Wereldoorlog verandert het leven voor de inwoners van het stadje Svartvattnet ingrijpend. Myrten, de dochter van vroedvrouw Hillevi Halvarsson, vertrekt naar Stockholm, met een geheim waar zelfs haar geliefde pleegzuster Kristin nooit iets van te weten zal komen. Kristin zelf is met haar gezin net over de grens in Noorwegen gaan wonen, waar ze een zwaar verlies te verwerken krijgt. De terugkeer van schilder Elis - of Elias, zoals hij zichzelf is gaan noemen - naar Svartvattnet doet voor Hillevi het verleden herleven. Als hij verwikkeld raakt in een heftige relatie met haar dochter Myrten, bestaat er bij Hillevi geen twijfel dat ze moet ingrijpen.

Het laatste hout speelt zich af in Stockholm, Oslo, in de Noorse bergen, Värmland en Venetië, maar vooral in Svartvattnet - de plek die er altijd zal zijn, ook voor hen die het dorp hebben verlaten. Het zijn net postduiven, zegt Hillevi over haar kinderen, ze keren altijd terug.

Met Het laatste hout, het op zichzelf staande tweede deel van de Wolfshuid-trilogie, heeft Kerstin Ekman opnieuw een prachtige, veelomspannende roman geschreven, waarin ze terugkeert naar het noordelijke Zweedse stadje Svartvattnet, waar ook haar bestseller Zwart water zich afspeelt.

Beskrivning. Kriget gestaltar om livet för människorna i Svartvattnet. I den här berättelsen, som är den andra delen av trilogin Vargskinnet, är Hillevi Halvarssons dotter Myrten vuxen. När hon ger sig iväg till Stockholm tar hon med sig en hemlighet som inte ens Kristin, hennes älskade fostersyster, vet om.

Kristin som lidit en svår förlust genom kriget är fortfarande den som förmår tränga genom glömskan och förbinda det gamla med det nya. Fjällets dofter och ljud talar ännu till henne, och hon vet att det finns platser i skogen där man alltid hör barngråt. Förr fanns ett namn för den gråten, och den var allas skuld och egendom.

Också Elis, konstnären, finns kvar i berättelsen; han lever nu i Sverige med sin hemlighet om vem han är och var han kommer ifrån. Stockholm, Oslo, den norska fjällvärlden, Värmland och Venedig är några av romanens spelplatser. Men Svartvattnet finns alltid kvar för dem som flydde. De är som duvor, säger Hillevi. De kommer tillbaka.

Recensies

Kester Freriks (28-11-2003), Dromen in ochtendnevels. NRC Handelsblad
Siri Reuterstrand (12-09-2002), Over Het laatste hout / Sista rompan. ALBA.NU
David Veltman (08-08-2003), Natuurlijke pracht als bron van vernietiging. Algemeen Dagblad